Muczne to najmłodsza wieś w Dolinie Górnego Sanu. Historia tej wioski sięga niespełna dwóch wieków wstecz. Na początku XIX stulecia na gruntach wsi Dźwiniacz Górny powstała potasznia, która z czasem rozrosła się w przysiółek o nazwie Muczne. W latach 1900 – 1934 przebiegała tamtędy trasa kolejki wąskotorowej, biegnąca z Ustrzyk Górnych i Stuposian do Sokolików.

Po II wojnie światowej nie zachował się w Mucznem żaden dom. Początki nowego osadnictwa to lata 70-te, kiedy do wsi przybyli pierwsi pracownicy leśni.  W 1975 roku tą bieszczadzką miejscowość wraz z ogromnym obszarem leśnym, ciągnącym się aż do Sianek przejął Urząd Rady Ministrów, organizując tam ośrodek łowiecki z hotelem i drewnianymi willami. Poprawiono też infrastrukturę drogową. W okresie tym Muczne było zamkniętą enklawą, służącą członkom rządu i gościom dewizowym rozmiłowanym w polowaniach. Piecze nad nią sprawował pułkownik Kazimierz Doskoczyński, na którego cześć nazwę wsi zmieniono na Kazimierzowo. W roku 1981 powrócono do nazwy Muczne, a wszystkie obiekty przekazano w użytkowanie służbie leśnej.

Czytaj więcej wbieszczadach.pl